Koncert w 100. rocznicę Sejmu Ustawodawczego – transmisja na antenie radiowej Dwójki

We wtorek 19 lutego w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej odbędzie się uroczysty koncert upamiętniający setną rocznicę pierwszego posiedzenia Sejmu po odzyskaniu przez Polskę niepodległości. Wydarzenie z udziałem prezydenta i premiera RP oraz programem złożonym z kompozycji m.in. Szymanowskiego, Moniuszki i Góreckiego transmitować będzie radiowa Dwójka.

Stulecie Sejmu Ustawodawczego w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej uświetni koncert, którego program jest rodzajem symbolicznej podróży przez dzieje dawniejsze i nowsze polskiej historii muzyki. W programie wieczoru znajda się kompozycje lub fragmenty dzieł: Henryka Mikołaja Góreckiego, Henryka Wieniawskiego, Karola Szymanowskiego, Ferenca Liszta, Edwarda Elgara, Richarda Addinsella i Stanisława Moniuszki.

Ukończona w 1969 roku przez Henryka Mikołaja Góreckiego „Muzyka staropolska” – już w samym tytule wyraźnie wskazuje na źródła inspiracji. Górecki wykorzystał symboliczne cytaty z dwóch staropolskich dzieł: fanfary instrumentów dętych oparł na średniowiecznym „Benedicamus Domino”, a partie smyczków na renesansowej pieśni „Już się zmierzcha” Wacława z Szamotuł – mówi Marcin Majchrowski z radiowej Dwójki. Z kolei „Polonez koncertowy A-dur” Henryka Wieniawskiego symbolizuje czasy XIX-wiecznej wirtuozerii (uwielbianej przez ówczesną publiczność), ale jest też nawiązaniem do wielkiej, sarmackiej tradycji dostojnego tańca chodzonego. – W XVIII stuleciu polonez stał się przecież symbolem monarszego splendoru i potęgi majestatu władzy. Był nie tylko tańcem, ale również artefaktem kulturowym dawnej Rzeczypospolitej – wyjaśnia Marcin Majchrowski. W podobnej przestrzeni symbolicznej, odnoszącej się do sarmackiej epoki można umieścić inny taniec – mazura, z tym że ten, z opery Stanisława Moniuszki miał w XIX wieku jeszcze dodatkowe znaczenie. Był pisany „ku pokrzepieniu serc” w czasie, kiedy Polska była wymazana z mapy Europy. Z kolei „Uwertura koncertowa” Karola Szymanowskiego to utwór symbolizujący aspiracje muzyki polskiej niemal w przededniu odzyskania niepodległości. Szymanowski, zafascynowany w tamtym okresie twórczością Ryszarda Straussa, w swoim niezwykle efektownym dziele nawiązuje do najlepszych kart muzyki europejskiej przełomu XIX i XX wieku.

Są w programie tego koncertu także dwa, wymowne wyjątki – Interludium z nieukończonego „Oratorium o św. Stanisławie” Franciszka Liszta oraz „Polonia” Edwarda Elgara. Te dwa dzieła kompozytorów obcych – wprost nawiązują do tradycji muzyki polskiej i polskiej historii. W pisanym pod koniec życia oratorium Liszt wykorzystał tematy polskich pieśni patriotycznych, m.in. użyl fraz z „Mazurka Dąbrowskiego”. Natomiast brytyjski kompozytor Edward Elgar w swoim preludium symfonicznym „Polonia” – oprócz motywów hymnu sięgnął po temat Warszawianki i motywy z dzieł Ignacego Jana Paderewskiego oraz Fryderyka Chopina. Natomiast niedługi „Koncert warszawski” Richarda Addinsella – napisany został do brytyjskiego filmu „Dangerous Moonlight” z 1941 roku, opisującego tragedię września 1939 roku. Obraz ten był bardzo popularny w Wielkiej Brytanii w latach II wojny światowej, sam Koncert – choć obecnie niezbyt często wykonywany – również cieszy się popularnością, nie tylko z powodów kontekstu historycznego – dodaje Marcin Majchrowski.

Program: Henryk Mikołaj Górecki – Muzyka staropolska op. 24; Henryk Wieniawski – Polonez koncertowy A-dur op. 21; Karol Szymanowski – Uwertura koncertowa E-dur op. 12; Ferenc Liszt –Interludium symfoniczne z oratorium St. Stanislaus; Edward Elgar – Polonia – preludium symfoniczne; Richard Addinsell – Warsaw Concerto; Stanisław Moniuszko – Mazur z opery „Halka”.

Wykonanie: Orkiestra Teatru Wielkiego – Opery Narodowej pod dyrekcją José Marii Florêncio; soliści: Jakub Jakowicz – skrzypce, Michał Szymanowski – fortepian.

Transmisja w audycji „Filharmonia Dwójki” we wtorek 19 lutego w godz. 19.00-22.00.

Źródło: Polskie Radio

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *